Spawanie rur nierdzewnym wymaga szczególnej uwagi ze względu na materiał. Musi zostać zachowana maksymalna czystość podczas wykonywania prac, a wśród ogólnodostępnych metod takową gwarantuje TIG.
Czym jest TIG? To spawanie elektrodą wolframową nietopliwą, które odbywa się w osłonie gazu obojętnego. O tym, jak przebiega dobrze wykonana praca tą metodą, przeczytasz w artykule.
Sposób postępowania ze stalą nierdzewną
Jedną z najważniejszych zasad, których musimy przestrzegać przy pracy z tym materiałem, jest unikanie kontaktu ze stalą „czarną”. Dlaczego? Ponieważ znane są przypadki, w których już delikatne przetarcie na stali nierdzewnej sprawiało, że dochodziło do korozji powierzchni.
Jako gazu osłonowego powinniśmy użyć argonu. Stal nierdzewna jest bardzo wrażliwa na utlenianie w wysokich temperaturach, przez co traci swoje antykorozyjne właściwości. Z tego powodu (jeśli zależy nam na jakości) musimy zapewnić rurom odpowiednią ochronę zarówno jeśli chodzi o jeziorko ciekłego metalu, jak i podstawowy materiał — i to z obydwu stron.
Jaka elektroda będzie najlepsza?
Przy metodzie TIG używamy elektrody wolframowej, która zawiera dodatek tlenku toru (jej końcówka ma czerwony kolor). Podłączamy ją do bieguna ujemnego w prądzie stałym.
Przy wyborze średnicy elektrody kierujemy się przede wszystkim stosowanymi przez nas parametrami prądowymi.
Przed użytkiem elektrodę należy jeszcze naostrzyć. Robimy to tak, aby finalny kąt szpica wynosił 20-30°. Następnie tępimy nieco ostrą końcówkę, ponieważ może się nadtopić podczas spawania. Przed pracą wysuwamy elektrodę poza dyszę gazu osłonowego na odległość równą 3 średnicom elektrody.
Należy pamiętać, że jeśli ścianki rury mają grubość większą niż 3 mm, należy je ukosować. Dzięki temu będziemy mieli gwarancję, że przetopienie nastąpi na całej grubości ścianki.
Doświadczony spawacz rurociągów, taki jak firma Eurospaw, z chęcią wyręczy nas w tym trudnym zadaniu. Pełną listę jej usług można znaleźć na stronie https://www.eurospaw.com.pl/.